Yarı-passif sera, geleneksel seralara göre daha az enerji tüketen ancak tamamen pasif olmayan, yani bazı mekanik destek sistemlerine de yer veren bir sera tasarımıdır. Bu tür seralarda amaç, hem doğal kaynakları (güneş, toprak, rüzgar) kullanarak enerji tasarrufu sağlamak hem de gerektiğinde minimum düzeyde aktif sistemlerle (örneğin fan, perde, ısıtıcı gibi) destek sunmaktır.
Doğal ısı biriktirme: Güneş ışığını maksimum düzeyde toplayarak içerideki havayı ve toprağı ısıtır.
Termal kütle kullanımı: Toprak, su varilleri, taş gibi materyaller gündüz ısıyı depolar, gece ise geri verir.
Kısmi havalandırma sistemleri: Tamamen doğal değil; gerektiğinde fan, perde veya baca gibi yardımcı sistemler kullanılır.
Yalıtım: Duvarlar ve zeminlerde ısı kaybını azaltan özel malzemeler kullanılır.
Yönlenme: Genellikle güney cepheye bakacak şekilde yerleştirilir, böylece kış aylarında maksimum güneş ışığı alınır.
Enerji tasarrufu sağlar
Kış aylarında üretimi mümkün kılar
Bitkiler için daha istikrarlı sıcaklık sağlar
Kurulum ve işletme maliyeti tam otomatik seralara göre daha düşüktür
Kendi kendine yeterli tarım sistemleri (permakültür, sürdürülebilir tarım) için uygundur
Küçük ölçekli üreticiler
Kendi sebzesini yetiştirmek isteyen bireyler
Enerji faturalarını düşürmek isteyen hobi bahçıvanları
Permakültür ya da ekolojik tasarım uygulayan çiftçiler
Yarı-passif seralar, doğayla uyumlu üretim yapmanın maliyet-etkin yollarından biridir. Tamamen otomasyon sistemlerine bağlı kalmadan, kısmen doğal kaynakları kullanarak dört mevsim tarımı mümkün hale getirir. Özellikle iklimsel geçiş bölgelerinde veya enerji maliyetinin yüksek olduğu yerlerde tercih edilir.
